Ιστορία
Ο Δήμος Σιντικής λόγω της γεωγραφικής του θέσης, υπήρξε ανέκαθεν «πέρασμα» από και προς το βορρά. Η ιστορία του χάνεται στα βάθη των χιλιετιών, τότε που η περιοχή ήταν μια απέραντη … σαβάνα -πριν από 5-7 εκατομμύρια χρόνια, με αγκυλοθήρια -άλογα με δάχτυλα- (φωτογραφία), μαστόδοντες, καμηλοπαρδάλεις, ιππάρια, γαζέλες, αγριόχοιρους να περιπλανώνται μαζί με μαχαιρόδοντες, ρινόκερους, και άλλα επικίνδυνα ζώα τα οποία εξαφανίστηκαν στη συνέχεια.
Ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή, υπάρχει τουλάχιστον από τα τέλη της 6ης π.Χ. χιλιετίας, όπως μαρτυρούν τα ευρήματα που ήρθαν στο φως -βόρεια του Νέου Πετριτσίου επί της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου- στον προϊστορικό οικισμό «Προμαχών-Τοpolnica».
Τον 19ο αιώνα π.Χ στην περιοχή εγκαθίστανται οι Σίντιοι, που έδωσαν και το όνομα «Σιντική» στην περιοχή άνω και κάτω της οροσειράς της Κερκίνης, Οι Σίντιοι ξεκίνησαν με τα καράβια του από την Σιντιίδα –τη σημερινή Λήμνο- προς αναζήτηση μιας καινούργιας πατρίδας. Φτάνοντας στα παράλια του Στρυμονικού κόλπου, επέλεξαν να ακολουθήσουν το ρου του ποταμού Στρυμόνα, που την εποχή εκείνη ήταν πλωτός και αποτελούσε το φυσικό δρόμο προς τον βορρά. Εμφορούμενοι προφανώς από τον Τρωικό πολιτισμό και με τη διορατικότητά τους χαρακτήρισαν την παραστρυμόνια περιοχή σαν ιδανικό τόπο εγκατάστασής τους.
Κατά το Στράβωνα ήταν οι Σίντιοι ήταν θρακικό φύλο. Άλλοι όμως ιστορικοί υποστηρίζουν πως ήταν Πελασγική φυλή, συγγενική με τους Σιντίους της Σαμοθράκης. Ο Όμηρος τους ονομάζει «Αγριόφωνες» προφανώς λόγω της ομιλίας τους. Ωστόσο η λατρεία του θεού Ηφαίστου, μαρτυρά πως αποτελούσαν ένα μικρό κομμάτι του αρχαίου μεγάλου ελληνικού κόσμου.
Με το πέρασμα των αιώνων οι Σίντιοι έχτισαν στη χώρα τους ωραίες πόλεις. Απ’ αυτές γνωστές είναι η Ηράκλεια Σιντική, η Σκοτούσα, η Γαρησκός, η Ορβηλία, η Τρίστωλος και η Παροικόπολη. Η πιο αξιόλογη ήταν η Ηράκλεια, που έχτισε ο πατέρας του Φιλίππου του Β’, ο Αμύντας ο Γ’. Ο Μακεδόνας αυτός βασιλιάς είχε καταφέρει στους πρόποδες του Μπέλες λαμπρή νίκη κατά των βαρβάρων. Σε ανάμνησή της οικοδόμησε την Ηράκλεια προς τιμή του Ηρακλή, που απόγονοί του θεωρούνται οι βασιλείς της Μακεδονίας. Την εποχή των Αντιγονιδών, των απογόνων του Μ. Αλεξάνδρου, η Ηράκλεια έγινε πρωτεύουσα της Σιντικής και έδρα του επάρχου της Παιονίας, όπως αναφέρει ο ιστορικός Τίτος Λίβιος.
Το 168 π.Χ. ο Περσέας, ο τελευταίος βασιλιάς της Μακεδονίας και γιος του Φιλίππου του Ε’, σκότωσε στην Ηράκλεια Σιντικής τον αδελφό του Δημήτριο, διάδοχο του μακεδονικού θρόνου. Οι λόγοι της αδελφοκτονίας ήταν δύο: η αντιζηλία και οι φιλορωμαϊκές διαθέσεις του θύματος, που μικρός ανατράφηκε στη Ρώμη. Ο φόνος του Δημητρίου προκάλεσε την οργή των Ρωμαίων που κήρυξαν αμέσως πόλεμο κατά των Μακεδόνων.
Οι Σίντιοι, οι Μαίδοι και άλλοι Παραστρυμόνιοι λαοί τάχθηκαν στο πλευρό του Περσέα και πολέμησαν με φανατισμό τους Ρωμαίους. Στην τελευταία μάχη όμως που έδωσε ο Περσέας στην Πύδνα της Πιερίας (το 168 π.Χ.), οι Ρωμαίοι ύστερα από προδοσία υπερφαλάγγισαν τους Μακεδόνες και κατέλυσαν το Μακεδονικό κράτος.
Μετά την υποταγή της Μακεδονίας στους Ρωμαίους και τη διαίρεση της σε τέσσερα διακεκριμένα τμήματα («μερίδες»), η Σιντική περιλήφθηκε στην «Πρώτη μερίδα», της οποίας πρωτεύουσα ήταν η Αμφίπολη. Στη συνέχεια, μετά τη μάχη των Φιλίππων το 42 π.Χ. η αρχαία πρωτεύουσα της Σιντικής Ηράκλεια κηρύχθηκε ελεύθερη, όπως αναφέρει ο Τίτος Λίβιος. Υπήρχε δε μέχρι το 10ο μ.Χ. αιώνα, οπότε μνημονεύεται για τελευταία φορά από τον Ιεροκλή και τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο.
Κατά την βυζαντινή εποχή η Σιντική –μέσω των Στενών του Στρυμόνα- αποτελούσε το φυσικό πέρασμα βαρβαρικών φυλών προς το νότο, που με συχνές επιδρομές τους λεηλατούσαν πόλεις της αυτοκρατορίας. Το 527 μ.Χ με εντολή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού- στο πλαίσιο ενός ευρύ σχεδίου οχύρωσης- κατασκευάζεται το κάστρο του Σιδηροκάστρου με στόχο να ελέγχει το πέρασμα προς βορρά. Η οχύρωσή του κάστρου ενισχύθηκε από τον Βασίλειο Β’ τον Βουλγαροκτόνο τον 11ο αιώνα και ολοκληρώθηκε από τον Ανδρόνικο Γ’ τον Παλαιολόγο (1326-1341).
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
ΥΓΡΟΤΟΠΟΣ ΛΙΜΝΗΣ ΚΕΡΚΙΝΗΣ
Aν και η σημερινή λίμνη της Κερκίνης, αποτελεί ανθρώπινο δημιούργημα, έγινε ένα με τη φύση και εξελίχθηκε σ’ έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους στην Ευρώπη.
Η ποικιλομορφία της βλάστησης, η παρουσία εκατοντάδων ειδών πουλιών, η πλούσια ιχθυοπανίδα και τα πολλά είδη θηλαστικών, ερπετών και αμφιβίων που υπάρχουν στην περιοχή, είναι η φυσική συνέχεια της ζωής που υπήρχε πριν από τη δημιουργία της τεχνητής λίμνης, τη δεκαετία του 1930, που κατάφερε και δάμασε τα νερά του Στρυμόνα και έδωσε ζωή στον σερραϊκό κάμπο.
Η Κερκίνη αποτελεί έναν από τους 11 ελληνικούς υγροτόπους διεθνούς σημασίας (Σύμβαση RAMSAR) και μία από τις 113 σημαντικές περιοχές για πουλιά στην Ελλάδα Το 2010 αναδείχθηκε κορυφαίος ευρωπαϊκός προορισμός, κερδίζοντας το βραβείο EDEN στο πλαίσιο του προγράμματος «Ευρωπαϊκοί Προορισμοί Αριστείας»
Στην Κερκίνη, βρίσκουν καταφύγιο πλήθος πουλιών, κάποια από τα οποία απειλούνται παγκοσμίως με εξαφάνιση,- καθώς οι δρόμοι της μετανάστευσής τους περνούν από την περιοχή.
Έως σήμερα έχουν καταγραφεί 300 είδη πουλιών. Ο Αργυροπελεκάνος και η Λαγγόνα που ζουν εκεί είναι μοναδικά στον κόσμο είδη, απειλούμενα με εξαφάνιση. Υπάρχουν και πολλά σπάνια αρπακτικά όπως ο χρυσαετός, ο βασιλαετός, ο πετρίτης κ.α.
Η Κερκίνη είναι ιδανική,για παρατήρηση πουλιών, κάθε στιγμή του χρόνου. Έως σήμερα στην περιοχή της Κερκίνης, έχουν καταγραφεί 58 είδη θηλαστικών (τσακάλι, λύκος, αγριόγατα, βίδρα, νυφίτσα, ζαρκάδι, λαγός, αγριογούρουνο κ.α), 12 είδη ερπετών (οχιά, σπιτοφιδο, αγιοφιδο, σαπίτης, σαϊτα, λαφιατης κ.α) και 31 είδη ψαριών (γουλιανός, χέλι, τούρνα, γριβάδι, πέρκα, κουνουπόψαρο, χέλι κ.α).
Επίσης, στα νερά της λίμνης, απλώνεται η μεγαλύτερη έκταση με νούφαρα στην Ελλάδα.
οικοσύστημα.
ΠΑΡΟΧΘΙΟ ΔΑΣΟΣ
Η «καρδιά» του υγροβιότοπου είναι το παρόχθιο δάσος από ιτιές, επάνω στις οποίες είναι οι φωλιές των πουλιών, στο Β.Α. άκρο της λίμνης. Αποτελεί το μοναδικό μέρος στην Ευρώπη, όπου σε μια «αποικία» φωλιάζουν 12 διαφορετικά είδη πουλιών, αλλά και η μοναδική περιοχή στην οποία πρώτη φορά μετά από 150 χρόνια επεκτάθηκαν τα όρια της περιοχής αναπαραγωγής του απειλούμενου είδους του αργυροπελεκάνου (Pelecanus crispus), λόγω των τεχνητών εξεδρών που έχουν κατασκευαστεί. Υγρότοπος λ.Κερκίνης (Φωτογραφία : Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης)
Μπορείτε να πλησιάσετε το παρόχθιο δάσος, πάντοτε διακριτικά και με απόλυτο σεβασμό στο οικοσύστημα. Είτε με τα πόδια ή ποδήλατο (αποφύγετε το αυτοκίνητο για να μην «κολλήσετε» στην λάσπη) το φθινόπωρο οπότε και η στάθμη της λίμνης υποχωρεί, είτε με βάρκα ή πλοιάριο από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο, που το παρόχθιο δάσος είναι πλημμυρισμένο. Αξίζει να παρατηρήσετε (και να φωτογραφήσετε) τις φωλιές των κορμοράνων τον χειμώνα ή τα πανέμορφα νούφαρα την άνοιξη.
Ο ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ
Με Ι.Χ. ή με μηχανή, είναι εύκολος και μπορεί να γίνει από διαφορετικές αφετηρίες. Ακολουθώντας το βόρειο ανάχωμα θα συναντήσετε τα έλη της Βυρώνειας, αγέλες με συμπαθητικά βουβάλια, τις εκβολές του Στρυμόνα στη λίμνη και το παρόχθιο δάσος. Από το σημείο αυτό θα προσεγγίζετε το ανατολικό και νότιο ανάχωμα που σμίγουν δημιουργώντας ένα τρίγωνο μοναδικής ομορφιάς.
Συνεχίζετε επί του ανατολικού αναχώματος και αφού δείτε στα δεξιά σας τις γραφικές καλύβες των ψαράδων, φτάνετε στο φράγμα του Λιθότοπου. Ακολουθώντας πλέον τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο, θα καταλήξετε είτε στο χωριό Κερκίνη που βρίσκεται το οργανωμένο Κέντρο Πληροφόρησης του Υγροβιοτόπου, είτε στο λιμανάκι της Κερκίνης. Για τον γύρο της λίμνης, μην ξεχάσετε να έχετε μαζί σας κιάλια για την παρατήρηση των πουλιών. Τολμήστε τον γύρο της λίμνης με ποδήλατο, παρά τον κόπο και τον χρόνο, πραγματικά αξίζει !!!
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΟΥΛΙΩΝ ΟΛΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
Ο σπάνιος υγροβιότοπος της Κερκίνης, προσφέρει μια πραγματικά εκπληκτική δυνατότητα για παρατήρηση πουλιών, κάθε στιγμή του χρόνου, αφού έχουν παρατηρηθεί περισσότερα από 300 είδη πουλιών. Υγρότοπος λ.Κερκίνης (Φωτογραφία : Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης)
Από αυτά τα 137 φωλιάζουν, 134 είδη διαχειμάζουν και 163 είδη χρησιμοποιούν τον υγροβιότοπο και την ευρύτερη περιοχή ως ενδιάμεσο σταθμό ανάπαυσης και τροφοληψίας κατά τη διάρκεια των μεταναστευτικών τους ταξιδιών.
Η λίμνη Κερκίνη θεωρείται η πλέον ιδανική και πιο εύκολα προσβάσιμη περιοχή, για παρατήρηση ορνιθοπανίδας στην Ευρώπη, όλο το έτος. Προμηθευτείτε κιάλια, τηλεφακό για τη μηχανή σας και εντοπίστε τα καλύτερα σημεία παρατήρησης, δηλαδή μέρη ήσυχα και απομονωμένα. Αν και η άνοιξη θεωρείται η καλύτερη εποχή για να δείτε περισσότερα είδη πουλιών, το φθινόπωρο, εκτός από φλαμίνγκο, έρχονται αγριόχηνες και πάπιες.
ΜΕ ΠΛΑΒΑ, ΠΛΟΙΑΡΙΟ Ή ΚΑΝΟ
Δεν νοείται επίσκεψη στη λίμνη, χωρίς να κάνετε μια βαρκάδα στα νερά της. Επιλέξτε είτε με μηχανοκίνητο πλοιάριο, είτε με την παραδοσιακή πλάβα ή ακόμη με κανό ή καγιάκ και ζήστε την ανεπανάληπτη εμπειρία όλη τη διάρκεια του χρόνου . Υγρότοπος λ.Κερκίνης (Φωτογραφία : Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης) Στα λιμανάκια της Κερκίνης, Μανδρακίου και Λιθότοπου υπάρχουν επαγγελματικά σκάφη που πραγματοποιούν περιηγήσεις και διακριτικές ξεναγήσεις στο παραλίμνιο δάσος. Ανάλογες δράσεις, πραγματοποιούν ξενοδοχεία κ.α.
Ή ΜΕ ΑΛΟΓΟ
Επίσης, μπορείτε να περιηγηθείτε στις όχθες της λίμνης, καβάλα στο άλογο. Οι «ιπποπεριηγητές», στα λιμανάκια της Κερκίνης και του Λιθοτόπου, θα σας προτείνουν μοναδικές και ασφαλείς διαδρομές στη φύση, που θα σας μείνουν αξέχαστες.
ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΒΟΥΒΑΛΙΩΝ
Γύρω από τη λίμνη Κερκίνης, διαβιεί ο μεγαλύτερος πληθυσμός με βουβάλια στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την παράδοση, στα χώματα αυτά βρίσκονται από την εποχή της εκστρατείας του Πέρση βασιλιά Ξέρξη κατά των Ελλήνων Κάποτε είδος υπό εξαφάνιση, σήμερα προστατευόμενο και σε αφθονία (από τους 2.000 νεροβούβαλους στην Ελλάδα, οι 1.600 είναι γύρω από την Κερκίνη) έχει εξελιχθεί πλέον σε … ατραξιόν, αφού βόσκει ελεύθερα, «δεν ξεστρατίζει», δεν καταστρέφει τον υγροβιότοπο και το κρέας του είναι ανάρπαστο. Το γάλα του επίσης είναι περιζήτητο για την Παρασκευή διαφόρων γλυκισμάτων, κυρίως για το παραδοσιακό καζάν ντιπί. Στην Λιβαδιά, την Κερκίνη και την Ροδόπολη, θα βρείτε κρεοπωλεία που εμπορεύονται παράγωγα του βουβαλίσιου κρέατος, ενώ στα Χρυσοχώραφα θα βρείτε ζαχαροπλαστεία με γλυκά και παγωτά με το μοναδικό βουβαλίσιο γάλα.
Υγρότοπος λ.Κερκίνης (Φωτογραφία : Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης)
Το γάλα του βουβαλιού, είναι πολύ υψηλής ποιότητας, περιέχει τη διπλάσια ποσότητα λιπαρών από το αγελαδινό (αγγίζοντας το 9% ανά εποχή), περιέχει λιγότερη λακτόζη και είναι αισθητά πιο νόστιμο. Όσο για το κρέας του, είναι εξίσου υψηλής ποιότητας και θρεπτικής αξίας με το βοδινό, περιέχει περισσότερες πρωτεΐνες, διπλάσιο σίδηρο και λιγότερο λίπος, ενώ έχει εξίσου νόστιμη γεύση. Έτσι, εκτός από την παγκοσμίως γνωστή Mozzarella di Bu- fala που φτιάχνουν οι Ιταλοί, υπάρχουν πλέον πολλά προϊόντα που παράγονται από βουβαλίσιο γάλα και θα τα βρείτε στις παραλίμνιες περιοχές της Κερκίνης, αλλά και on line μέσω διαδικτύου.
ΟΧΥΡΑ ΡΟΥΠΕΛ & ΙΣΤΙΜΠΕΗ
ΡΟΥΠΕΛ (Όρος Άγκιστρο)
Είναι το μεγαλύτερο από τα 21 οχυρά της «Γραμμής Μεταξά» στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Δεσπόζει το στρατηγικό πέρασμα των ομώνυμων στενών του Στρυμόνα και για αυτό σφυροκοπήθηκε από στεριά και αέρα με σφοδρότητα από τους Γερμανούς εισβολείς.Η πρόσβαση είναι εύκολη μέσω ασφαλτοστρωμένου δρόμου, που ξεκινάει από τον κάθετο άξονα της Εγνατίας Οδού Προμαχώνα – Θεσσαλονίκης, περίπου 7 χλμ μετά τη γέφυρα του Στρυμόνα (Ν.Πετριτσίου).
Στο οχυρό, που λειτουργεί ως επισκέψιμο ιστορικό μνημείο, μπορείτε να επισκεφθείτε τις δαιδαλώδεις υπόγειες στοές του (το μήκος τους αγγίζουν τα 4.251 μ.) και το οργανωμένο μουσείο με εκθέματα (οπλισμός, στολές, σημαίες φωτογραφίες κ.α) και σύστημα «Ήχος και Φως» με οπτικοακουστική αναπαράσταση της μάχης.
Κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την 6η Απριλίου, πραγματοποιείται στο ηρώο ο κεντρικός εορτασμός της Επετείου της μάχης των Οχυρών
ΙΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓΚΙΣΤΡΟΥ
Η μυστηριακή ατμόσφαιρα μέσα στο πέτρινο λουτρό (χαμάμ) παραμένει αναλλοίωτη στο διάβα των αιώνων. Το καυτό νερό, απευθείας από την καρδιά της γης, χύνεται με πίεση στον κυκλικό ψηφιδωτό λουτήρα, προσφέροντας ένα τέλειο υδρομασάζ.
Οι πυκνοί υδρατμοί, σε συνδυασμό με το αμυδρό φως που εισέρχεται από τους μικρούς φεγγίτες του θόλου, δημιουργούν ένα ονειρικό περιβάλλον, χαλάρωσης, ανακούφισης και ευεξίας. Στιγμές απόλαυσης, στο μαρμάρινο πεζούλι, και ευκαιρία για ένα εφιδρωτικό, χαλαρωτικό ατμόλουτρο.
Το βυζαντινό λουτρό θεωρείται το παλαιότερο της χώρας. Χρονολογείται από το 950 μΧ, ενώ δέχτηκε σημαντικές αρχιτεκτονικές επιρροές από τους Οθωμανούς.
- Θερμοκρασία : 39-41 °C
- Λουτροθεραπεία : Παθήσεις των αρθρώσεων, προβλήματα ρευματικά και κινητικά, παθήσεις του κυκλοφορικού και νευρικού συστήματος, δερματοπάθειες.
ΙΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ
Οι πηγές του Σιδηροκάστρου είναι γνωστές από τα βυζαντινά χρόνια και χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όπως καταγράφει το 1667 ο περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή. Το παλαιό βυζαντινό χαμάμ καταστράφηκε μερικώς στους Βαλκανικούς Πολέμους όμως ανακαινίσθηκε δύο φορές, μία το 1930 όταν ο αρχιτέκτονας Τσαγκρής το ενσωμάτωσε στο
ξενοδοχείο που κατασκεύασε και μια δεύτερη φορά το 2000.
Τα λουτρά αξιοποιούνται σήμερα από τη ΣΙΝΤΙΚΗ Δ.Α.Ε. και διαθέτουν επίσης μπανιέρες jacuzzi και εγκαταστάσεις υδροκινησιοθερα-πείας. Τελευταία προστέθηκαν στις παροχές μασάζ, Scentao σώματος και προσώπου, πηλοθεραπεία κ.α.
- Θερμοκρασία : 40-42 ° C
- Λουτροθεραπεία : Γυναικολογικές παθήσεις, ρευματοπάθειες, νευραλγίες, παθήσεις των αρθρώσεων, μυαλγίες, ισχιαλγίες, σπονδυλοαρθρίτιδες, δισκοπάθειες, οσφυαλγίες.
